RAMAZAN  İşte geldi mü’minin beklediği ramazan,                      Ayırt edilir bugün inanan, inanmayan, Akşam olunca herkes çekilir evlerine, Yemekler yenilince kan gelir yüzlerine, Biraz dinlenme faslı ondan sonra teravih, İşte şimdi gerçekten ramazan oldu sahih, Teravihten dönünce cemaat üçer beşer, Sahur vaktine kadar rahat bir uyku çeker, Zurna sesi duyulur, sahur vakti olunca Yastıktan kalkar başlar, davullar vurulunca, Sahurluk da yenince gençler ve ihtiyarlar, Kur’an ı hatim için camide toplanırlar. Hafızlar okumaya başlayınca sırayla, Sahifeler çevrilir parmakların ucuyla, Herkes dikkat kesilir çünkü okunan Kur’an Toplanmıştır cemaat feyz almak için ondan, Sonra bitince bir cüz okur sabah ezanı, Mü’minler sükun ile hep birden dinler o anı Artık kılınır namaz imam efendi önde, İşte böylece iman tazelenir her günde, Bir ay dolunca ramazan sona erer Gafiller ,biçareler ömrünü heder eder, Allah nasip eylesin tekrarını görmeyi, Budur YaRabbi! Senden mü’minlerin dileği.                                                   ALİ KOÇAK                     ÖMRÜM     Kır düştü saçlarıma geldi ömrün hazanı, Evvelce düşünmedim şimdi geçti zamanı. Beyhude uçtu günler kışı bahar sandım, Meğer değilmiş öyle, nice nice yanıldım Hayalim bir kuş gibi daldan dala konardı Kah dağların başında, kah düz yolda koşardı Bazen çıkar semaya her yanı seyrederdi, Dilerse gönlü şayet hemen yere inerdi, Ben böyle dolaşırken Çoklar hakka erişti, Toparlanayım derken ecel geldi yetişti Pek çok esef eyledim ettiğim günahlara, Çok kusurlar işledim sığmaz pek heseplara. Bitti tükendi yaprak, hayatın defterinde, Artık kalmadı takat titreyen dizlerimde. Gün batmak üzeredir ömrümün akşamında Bir daha doğmaz güneş; ne bu gün, ne yarında                                                            ALİ KOÇAK    NEFSİM Bu nefsimin elinden Usandım dilinden Günahların kirinden, Kurtar Allah’ım kurtar   Utanmak ona ardır , Can elinden bizardır İşleri hep zarardır Kurtar Allah’ım kurtar.   Ne dersem kar eylemez Hak dilinden bilemez Nasihat hiç dinlemez Kurtar Allah’ım kurtar   Hep kendini beğenir, Masivayla eglenir Günahlara belenir Kurtar Allah’ım kurtar   Yıllardır esiriyim Ne ölü ne diriyim Ben şaşkının biriyim Kurtar Allah’ım kurtar   Aşkın ile yanayım Nurlarına kanayım Sana kurban olayım Kurtar Allah’ım kurtar   Zikrinle meşgul eyle Lütfeyle irşad eyle Rahmetle kerem eyle Kurtar Allah’ım kurtar   Kolaydır her şey sana Ağlarım yana yana Rabbim rahmeyle bana Kurtar Allah’ım kurtar   Ali der ki ideyim Ben bu ilden gideyim Ten kafesin nideyim Kurtar Allah’ım kurtar                               ALİ KOÇAK               KIŞ MEVSİMİ Kış mevsimi gelince hüzün çöker evlere Baharın güzelliği destan olur dillere Lapa lapa kar yağar soğuk rüzgarlar eser Böylece günlerimiz çoğu neş’esiz geçer Bazı evlerde yanar soba yada kalorifer Fakir evin çocuğu ağlayıp boyun büker Zengin çocuğu giyer kat kat güzel elbise Fakir eline geçmez sıcak bir çorba bile Kışın yağan yağmurlar bazen şiddetli olur Fakir evin çatısı şıp şıp damlayıp durur Kimi evler sellerin şiddetinden yıkılır Keşanelerde zengin neşe ile kırılır Kış gelince fakirin yüzü hiç gülmez olur Keşke bahar gelse der, ne iyi olur Nihayet sayılı günler birer birer tükenir Baharın müjdecisi göç eden kuşlar gelir Can gelir ağaçlara, kırlar otla bezenir Gül açar, sümbül açar artık bülbül seslenir Fakirin yüzü güler, çünkü bahar gelmiştir Izdırap dolu günler bir nebzecik dinmiştir Mevsimler işte böyle durmadan tekrarlanır Günler biter, ay biter, senelerden iz kalır Bu tekrarın içinde sonsuzluğa bir yol var          Bu kışın son deminde gelecek mutlak bahar                                                     Ali koçak